Pintor galego na Casa Branca

Isidro Alvariño Martínez é un pintor autodidacta realista de San Miguel de Reinante (Lugo).
A súa pasión pola pintura comenza nas chuviosas de inverno no desván da casa onde vivía cos seus pais, sua irmá e a súa avoa materna, á que inmortaliza en moitas obras, pero a que máis fama tivo foi a titulada La muerte de mi abuela que pintou no 1979 con un realismo e sentimento que asombra.
Ós dezaseis anos tendo moi claro o que quere facer, marcha cara Madrid a estudar na Escola de Artes. Cando termina os seus estudos, viaxa a Francia fascinado polo impresionismo de Renoir, Monet e Degas, e alí permanece un tempo disfrutando do movemento. Entón retorna a Madrid e comenza a participar en concursos e exposicións de pintura, na primeira quedando en segunda posición, e logo participando nunha exposición colectiva en 1969 e outra individual en 1972. Pero no 1975 regresa a súa terra natal por morriña, onde a súa carreira comenza a consolidarse e convértese en profeta da súa terra. Ao ano seguinte, participa nunha exposición celebrada polo Bimilenario da fundación de Lugo. Nos anos seguintes fai diversas exposicións por Galiza.
No ano 1983 dende Washington, recibe o encargo da súa vida: pintar un retrato do entón presidente dos Estados Unidos Ronald Reagan. Cando termina a obra, viaxa a EEUU xunto con outras personalidades como son o Comisionado de Policía de Connecticut Alfonso Losada, e, o alcalde de Bridgeport, Leonard Paoletta. Son recibidos polo Presidente en funcións George Bush pai. Decide quedarse uns meses no país realizando unha exposición en Nova Iork que tivo críticas moi boas por parte do público.
No ano 1984 expón no Le Salon des Nations de París obras como Mi abuela e La deshumanización de la maternidad na que trata o maltrato e o abandono infantil.
Xa de volta a Deputación de Lugo encargalle un retrato de todos os seus presidentes dende 1936 ata a fecha. E en 1993 e elexido lugués do ano.
Nove anos despois, o Ilustre Colexio Oficial de Veterinarios de Lugo, encargalle tamen facer retratos de todolos presidentes.
Numerosas obras de Alvariño foron parar a EEUU, Venezuela, México ou Francia, e tamén a na Colección de cadros do concello de Madrid.

Alvariño combina o realismo psicolóxico co mundo dos matices e calidades das materias. Ao modo dos pintores de antes sabe cal é o seu oficio. Dende el parte a aventura o misterio do tema, a liña e a cor. Pode ser moi realista, pero á vez, tamén pode ser espiritista e parapsicólogo cando lle hurga a curiosidade por inquirir o que pode haber máis alá das apariencias e das realidades tangibles. Tamén atraelle o surrealismo e o psicoanalizable.

Esta obra é a miña favorita porque faime recordar as terras do concello de Barreiros de onde eu son. O cadro é de Santiago de Reinante que se encontra ao lado do meu pobo e tamén de Alvariño, San Miguel de Reinante. Polo que este cadro faime recordar as numerosas veces que pasei por alí para ir as excepcional praia de Arealonga ou para ir a Ribadeo. Sen dúbida é impresionante o realismo desta pintura.